Древните тракийски племена са ни оставили в наследство обичая да именуваме децата на баби и дядовци. В ново време младите се опитват да видоизменят името, запазвайки началната буква или някакво съчетание от букви с желанието да спазят традицията, но и да са модерни. Така името на баба Рада се трансформира в Радостин(а), Радмила, Радосвет(а). Името на дядо Никола – в Никол, Николета, Никълас.


Известен проблем се създава, ако възрастният роднина, чието име искаме да подновим, е починал наскоро. Тогава суеверието препоръчва да се промени името на новороденото. Християнската църква обаче е категорична в тезиса си, че името на покойния може да се предава на неговите внуци. В това отношение мюсюлманската практика допуска дойно име – едното е на починалия, а другото е съвсем различно. Така се появяват имената Хасан Али, Мехмед Мюмюн, Сафер Осман. Евреите с лекота подновяват имената на своите родители, особено ако те са и имена на пророците Аврам, Мойсей, Соломон.