Аз съм Ема Нино Цветкова и съм на 8 месеца. Имам две баби и ги обожавам. Баба Любомира е майката на моята майка, а баба Веселина – на моя татко. Те двете се грижат за мен и много, много ме обичат.


Наскоро баба Васелина беше притеснена, защото леля ми се омъжи и аз имах важната роля на шаферка. Всичко мина супер и много се забавлявахме. Но притесненията на баба не свършват дотук, защото леля ми скоро ще роди братовчед или братовчедка. Само ние с баба знаем какво ще е бебето и се смеем, когато някой от нашите близки прави догадки.

Баба много ме обича и дори е написала стихче за мен. Тя ме гали и тихо ми шепти:
Ема, Ема, моя първа внучка,
на баба захарната бучка,
с черна свилена коса,
с очи кат рилски езера,
с мигли – пеперудени крила.

Ема, Ема, моя първа внучка,
бъди ни здрава, умна
и радост за душата
на мама, татко, баба.